Stwierdzono, że przewodnictwo elektryczne redukowanych szkieł silnie zależy od temperatury, czasu reakcji i koncentracji Bi. Zależność przewodnictwa elektrycznego od temperatury jest dobrze opisana przez funkcję ĺ~exp[-(T0/T)n,gdzie n=1/4. Współczynnik emisji wtórnej elektronów jest praktycznie niezależny od stopnia redukcji ale znacznie rośnie po domieszkowaniu szkieł alkalicznymi jonami. Badania dowiodły, że modyfikowane...

Przedstawiono wyniki badań przewodnictwa d.c i a.c. szkieł BixGe1-xO2-0.5x (gdzie x=0.13, 0.23, 0.33, 0.47) i BixSi1-xO2-0.5x (gdzie x=0.47, 0.57, 0.67). Wyniki sugerują, że przewodnictwo elektryczne jest zdeterminowane ruchem jonów tlenu. Znaczący wzrost przewodnictwa elektrycznego przy x> 0.33 został wytłumaczony na podstawie faz perkolacyjnego modelu ruchu jonów w podsieci BiO5-6.

W wyniku wygrzewania w atmosferze wodoru szkieł bizmutowych i germanowych otrzymano warstwę nanogranul bizmutu w otoczeniu amorficznej matrycy oraz powierzchniową warstwę bizmutowych granul. Grubość i struktura tak otrzymanych warstw silnie zależy od czasu i temperatury redukcji.

Praca zawiera wyniki badań struktury i właściwości elektrycznych redukowanych szkieł bizmutowo-krzemianowych, bizmutowo-germanianowych i ołowiowo-germanianowych modyfikowanych potasem. Badania przeprowadzono w kontekście przydatności tych szkieł w technice. Redukowane w wodorze szkła ołowiowo-germnanianowe wykazują ciekawe właściwości związane z nadprzewodnictwem. Z badań szkieł bizmutowo-krzemianowych wynika, że te szkła po odpowiedniej...

W pracy przedstawiono rezultaty badań struktury i własności transportowych szkieł bizmutowo-germanianowych i bizmutowo-krzemianowych. Potwierdzono, że przewodnictwo elektryczne jest typu jonowego. Tymi jonami są jony tlenu. Opisano związek między kolorem szkieł, a koncentracją jonów tlenu. Zbadano wpływ wygrzewania w atmosferze wodoru na własności szkieł. Opisano w sposób jakościowy i ilościowy procesy tworzenia się w wyniku redukcji...