W rozdziale przedstawiono omówienie podstawowego problemu, z jakim, prędzej czy później, styka się każdy programista piszący oprogramowanie wykorzystujące współbieżność. W praktyce będzie to każdy programista starający się w pełni wykorzystywać moc obliczeniową współczesnych wielordzeniowych procesorów i akceleratorów

Przedstawiono rozwój procesorów o architekturach wielowąt-kowych i wielordzeniowych, które przy stosunkowo niewielkich nakładach,umożliwiają istotne zwiększenie wydajności przetwarzania. Rozwojowi tych architektur sprzyja stosowane od dawna przetwarzanie wielowątkowe, które dopiero w systemach wieloprocesorowych wyraźnie ujawnia swoje zalety.

W rozdziale opisano wzajemne wykluczanie wątków w programach współbieżnych. Przedstawiono zarówno podejście proceduralne (semafory), jak i obiektowe (monitory). Omówiono sposoby działania obu mechanizmów synchronizacji oraz różnice pomiędzy nimi. Sposoby użycia omawianych mechanizmów zostały zilustrowane wzorcami: wzajemnego wykluczania oraz producent–konsument.

Pierwsze systemy CAD przeniosły tradycyjne sposoby projektowania do przestrzeni wirtualnej. Modelowanie algorytmiczne z kolei pozwoliło na wykonywanie powtarzających się zadań w sposób zautomatyzowany, a praca z wykorzystaniem tych narzędzi wymaga wypracowania nowego podejścia.

Wystawa dokumentuje ostatni etap działania, którego tematem było uczestnictwo architekta w cyklu życia natury. Twórca czerpie z przyrody inspiracje, kreuje abstrakcyjną ideę, nadaje jej materialną formę sięgając po plastyczną skałę, by ostatecznie przywrócić ją przyrodzie. Fotografie zapisały zaskakujące piękno niepozornych obiektów, które po chwili zniknęły z krajobrazu. Użyliśmy gliny wydobytej na polu w Piotrowie, gliniane byty...