Przeprowadzono wytop szkieł ołowiowo-fosforanowych xPbO-(100-x)P2O5 (gdzie x=10,20,30,40,50,60). Stwierdzono, że na skutek parowania następuje zubożenie szkieł w ołów względem początkowej stechiometrii. Zbadano właściwości strukturalne oraz przeanalizowano doniesienia literaturowe w zakresie właściwości elektrycznych tych szkieł. Zaobserwowano, że w zależności od udziału tlenku ołowiu w strukturze szkła następuję wyraźna zmiana...

Praca zawiera wyniki badań struktury i właściwości elektrycznych redukowanych szkieł bizmutowo-krzemianowych, bizmutowo-germanianowych i ołowiowo-germanianowych modyfikowanych potasem. Badania przeprowadzono w kontekście przydatności tych szkieł w technice. Redukowane w wodorze szkła ołowiowo-germnanianowe wykazują ciekawe właściwości związane z nadprzewodnictwem. Z badań szkieł bizmutowo-krzemianowych wynika, że te szkła po odpowiedniej...

Praca poświęcona jest badaniom dynamiczno-molekularnym struktury zredukowanego szkła ołowiowo-germanianowego o składzie 1Pb 1Ge 1GeO2. Analizie poddano strukturę matrycy szkła, GeO2 i osadzonej w niej fazy metalicznej, którą formują neutralne atomy Pb i Ge.

Praca poświęcona jest badaniom struktury blisko i średniozasięgowej częściowo zredukowanego szkła ołowiowo-krzemianowego o stechiometrii 1Pb1PbO1SiO2 uzyskanego na drodze symulacji dynamiczno-molekularnych. Otrzymane rezultaty porównamy z danymi otrzymanymi dla szkła niemodyfikowanego (2PbO1SiO2) i całkowicie zredukowanego (2Pb1SiO2).

Zbadano właściwości elektryczne szkieł krzemianowo – ołowiowo - żelazowych. Szkła tlenkowe zawierające jony żelaza mogą potencjalnie wykazywać przewodnictwo polaronowe. Celem niniejszej pracy było bliższe określenie zachodzącego w nich mechanizmu przewodnictwa. Wytworzono szkła o składzie dobranym na podstawie ich zakresu szklenia: (50 – 0.5x)[SiO2, PbO] - xFe2O3 gdzie x wynosił odpowiednio 2, 5, 10, 15, 20 i 25 (w % mol). Otrzymane...