Monografia jest poświęcona heterogenicznemu, nasyconemu wrzeniu pęcherzykowemu w dużej objętości. Celem opracowania jest prezentacja zarówno ugruntowanej wiedzy o wrzeniu pęcherzykowym, jak i przegląd najnowszych osiągnięć, idei, modeli matematycznych oraz metod badawczych dotyczących wrzenia w dużej objętości. Szczególny nacisk został położony na problem modelowania przejmowania ciepła oraz pierwszego kryzysu wrzenia.

Przedstawiono wyniki badań eksperymentalnych wrzenia nanocieczy woda-Al2O3 i woda-Cu o koncentracji nanocząstek 0.01%, 0.1% i 1% na stalowych rurkach gładkich i pokrytych powłoką porowatą.

W pracy przedstawiono encyklopedyczne ujęcie wrzenia i kondensacji.

W pracy przedstawiono wyniki badań wrzenia w przepływie w kanałach o małej średnicy. Przedstawione wyniki otrzymano dla przypadku cienkościennej rurki sredrnej o średnicyu wewnętrznej 2.3mm oraz długości 38cm. Wyniki porównano z własnym modelem wrzenia w przepływie uzyskując zadowalającą zgodność.

Przedstawiono wyniki pomiarów współczynnika przejmowania ciepła podczas wrzenia nanocieczy Al2O3 na rurce ze stali nierdzewnej przy ciśnieniu atmosferycznym, pod- i nadciśnieniu. Koncentracja nanocząstek o średnim wymiarze 47 nm wynosiła 0.01%, 0.1% oraz 1%.