Opracowano metody otrzymywania stabilnego kompozytu złożonego z kserożelu krzemionkowego i nadtlenku wodoru w szerokim zakresie stężeń H2O2. Przeprowadzono charakterystykę otrzymanego kompozytu. W szczególności określono morfologię kompozytu, stabilność termiczną oraz dokonano oceny właściwości bakteriobójczych preparatu.

Opisano syntezę liniowych poli(estrouretanów) (PESU) z 4,4´-diizocyjanianudicykloheksylenometanu, 1,4-butanodiolu i kopoliestrodioli z L-laktydu (LA)i poli(E-kaprolaktono)diolu (PCL, Mn 560g/mol). Kopoliestrodiole o Mn 760,1250 i 3390 g/mol otrzymano przy trzech stosunkach masowych PLA i PCL w obecności oktanianu Sn(II). PESU otrzymane przy różnych stosunkach molowych komponentów scharakteryzowano przez pomiary twardości, wytrzymałości...