Search
Abstract
Zniszczone 70 lat temu, pod koniec Drugiej Wojny Światowej, historyczne śródmieście Gdańska zostało na nowo zdefiniowane w okresie kilku pierwszych powojennych lat, gdy w czasie jego odbudowy dokonano kreacji miasta socjalistycznego. Jednak już po przełomie 1956 roku następuje zmiana paradygmatu kształtowania miast zgodnie z ideami funkcjonalistycznymi. Najczytelniej te początkowe przemiany w sposobie odbudowy, czy raczej ponownej zabudowy, historycznego śródmieścia Gdańska reprezentują plany ogólne z 1952 i 1962 roku, które dziś już nieaktualne nadal pozostają istotnym odniesieniem dla współczesnej perspektywy jego przemian przestrzennych. Zbyt duże koszty realizacji przeskalowanego, zarysowanego w latach 60. i 70. układu komunikacyjnego zostały jednak zrealizowane do końca xx wieku tylko fragmentarycznie. Paradoksalnie dopiero wraz z przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej w 2004 roku, gdy mogło zabraknąć czasu na niezbędną refleksje, olbrzymia skala możliwych do pozyskania środków pozwoliła dopełnić wizję miasta opracowaną w duchu funkcjonalizmu. Dziś pytanie o obrany kierunek planowania przestrzennego Gdańska, nierozerwalnie związany z przyjętym przed laty modelem mobilności, powraca do dyskursu publicznego i zapowiada nadchodzące zmiany w przyjętej doktrynie urbanistycznej miasta.
Cite as
Full text
full text is not available in portal
Keywords
Details
- Category:
- Articles
- Type:
- artykuły w czasopismach recenzowanych i innych wydawnictwach ciągłych
- Published in:
-
Człowiek i Środowisko
pages 42 - 67,
ISSN: 0137-3617 - Language:
- Polish
- Publication year:
- 2015
- Bibliographic description:
- Bugalski Ł.: Model mobilności a struktura urbanistyczna historycznego śródmieścia Gdańska// Człowiek i Środowisko. -., nr. 2 (2015), s.42-67
- Verified by:
- Gdańsk University of Technology
seen 121 times