Abstract
W nowoczesnych metodach przestrzennego wyznaczania pozycji główną rolę odgrywają globalne systemy satelitarne, pozwalające na wyznaczenie pozycji obiektu niezależnie od czasu i położenia, w najbliższym sąsiedztwie Ziemi. Obecnie znanych jest kilka satelitarnych systemów pozycjonowania o zasięgu globalnym. Wśród nich wymienić należy: GPS, GLONASS, DORIS, PRARE, w niedalekiej przyszłości - GALILEO. Wykorzystanie poszczególnych systemów, mimo potencjalnie podobnych możliwości aplikacyjnych, jest bardzo zróżnicowane. Dominującą pozycję zajmuje wśród nich system GPS, dający możliwość ciągłej obserwacji przynajmniej kilku satelitów w skali globalnej. Jako jedyny zapewnia on przy pomiarach różnicowych osiągnięcie dokładności subcentymetrowych. Coraz częściej powstają stacje, wyposażone w odbiorniki GPS pracujące w tzw. trybie ciągłym i wykorzystywane jako aktywne osnowy geodezyjne. Na całym świecie rozmieszczono kilkaset odbiorników GPS, pracujących w trybie ciągłym. Ich rozmieszczenie nie jest jednorodne: usytuowane są głównie na obszarach lądowych półkuli północnej, a ich pracę koordynują powołane do tego celu służby. Jedną z takich międzynarodowych służb o zasięgu globalnym jest IGS. Poza globalnymi sieciami permanentnymi rozwijane są permanentne sieci regionalne i lokalne, np. w Europie sieć EPN. Najważniejszym zadaniem IGS i EPN jest monitorowanie ziemskiego układu odniesienia oraz wyznaczanie parametrów ruchu obrotowego Ziemi i precyzyjnych orbit satelitarnych. Od kilku lat IGS koordynuje projekty związane z monitorowaniem zmian parametrów troposfery i jonosfery. Od początku lat dziewięćdziesiątych różne grupy badawcze analizują zachowanie jonosfery przy użyciu pomiarów systemem GPS. Badania te bazują na pomiarze zmian całkowitej zawartości elektronów w jonosferze TEC (ang. Total Electron Content). Opracowaniem globalnych i regionalnych modeli jonosfery zajmują się następujące ośrodki: JPL, CODE, UPC, ESA i EMR. Wykorzystanie obserwacji permanentnych GPS do monitorowania zmian zachodzących w jonosferze zapewnia nieprzerwane śledzenie rozwoju zaburzeń jonosferycznych niezależnie od czasu i położenia geograficznego. W porównaniu z alternatywnymi technikami sondowania jonosfery zarówno naziemnymi, jak i kosmicznymi, wykorzystanie obserwacji GPS daje możliwość gromadzenia danych o stanie jonosfery w skali globalnej dla każdego momentu czasu.
Author (1)
Cite as
Full text
full text is not available in portal
Keywords
Details
- Category:
- Monographic publication
- Type:
- książka - monografia autorska /podręcznik o zasięgu krajowym
- Language:
- Polish
- Publication year:
- 2005
- Bibliographic description:
- Figurski M.: Monitorowanie regionalnych zmian jonosfery z godzinnych obserwacji GPS. Warszawa: Wojskowa Akademia Techniczna, 2005.98 s. ISBN 83-89968-08-8
- Verified by:
- Gdańsk University of Technology
seen 214 times
Recommended for you
The possibility of estimating the height of the ionospheric inhomogeneities based on TEC variations maps obtained from dense GPS network
- G. Nykiel,
- Y. M. Zanimonskiy,
- A. Koloskov
- + 1 authors