Abstract

Studenci i doktoranci oraz stażyści z Białorusi należą od początku lat 90. XX wieku do najliczniejszych grup cudzoziemców podejmujących kształce- nie z Polsce. Polityka przyjmowania ich na studia, staże habilitacyjne, arty- styczne, specjalistyczne szkolenia i staże podyplomowe składała się z kilku etapów: od akceptacji przez szkołę, wjazdu na teren państwa, legalizacji pobytu oraz pozostawania po studiach w Polsce. Studenci, doktoranci oraz stażyści podejmując kształcenie mogli korzystać z oferty stypendialnej lub własnych środków. Celem pracy jest ukazanie podstaw prawnych umożli- wiających obywatelom Białorusi kształcenie w Polsce, analiza ich liczebno- ści, trybu podejmowania studiów, odbywania staży naukowych oraz zasad systemu stypendialnego. Hipoteza badawcza pracy brzmi: Oferta stypen- dialna przyczyniła się do wzrostu liczby studentów, doktorantów i stażystów z Białorusi podejmujących kształcenie w Polsce. Celem weryfi kacji hipotezy autorka postawiła pytania badawcze: 1) Na podstawie których aktów prawnych studenci, doktoranci i stażyści z Białorusi przyjeżdżali do polskich uczelni? 2) Które uczelnie i jakie kierunki najczęściej wybierali? 3) Z jakich stypendiów mogli skorzystać? 4) Jaki procent studentów, stażystów i doktorantów korzystał z oferty stypendialnej? 5) Czy liczba stypendiów przyczyniła się do wzrostu studentów, doktorantów i stażystów podejmujących kształcenie na polskich uczelniach? Praca powstała w oparciu o dane Biura Uznawalności Dyplomów i Wymiany Międzynarodowej, Głównego Urzędu Statystycznego, akty prawne i literaturę przedmiotu.

Author (1)