W referacie przedstawiono koncepcję podejścia adaptacyjnego do problemu unikania kolizji na morzu. Omawiany problem został zidentyfikowany jako należący do klasy problemów uczenia się ze wzmocnieniem. Zamieszczono opis podstawowych technik uczenia się ze wzmocnieniem, ich ograniczeń w omawianym zastosowaniu i sposobu w jaki można zapewnić efektywne uczenie się mimo wspomnianych ograniczeń. Zaprezentowana metoda została zilustrowana...

Algorytm ewolucyjny podczas planowania bezpiecznej trajektorii statku w sytuacji kolizyjnej na morzu uwzględnia zarówno przeszkody stałe - ograniczenia nawigacyjne, jak i ruchome obiekty - zmieniające swoje położenia spotkane statki. W algorytmie ograniczenia ruchome - spotkane poruszające się z określonymi kursami i prędkościami statki obce, będą traktowane jako ograniczenia dynamiczne. W zadaniu unikania kolizji zakłada się dopuszczalną...

Algorytm pozycyjnego sterowania rozgrywającego, umożliwia wyznaczenie bezpiecznej i jednocześnie możliwie najbardziej ekonomicznej drogi własnego statku. W przedstawionym modelu gry pozycyjnej założono, że spotkane obiekty mogą manewrować, co powoduje, że w każdym kroku obliczeniowym istnieje możliwość oceny sytuacji nawigacyjnej, oznacza to tym samym, że algorytm może pracować w trybie on-line. Mając dane parametry własnego statku,...

Artykuł przedstawia zastosowanie operatora krzyżowania uśredniającego do wyznaczania ścieżki przejścia przy użyciu algorytmu ewolucyjnego w zastosowaniu do unikania kolizji na morzu. Krzyżowanie uśredniające zapewnia rozszerzenie zbioru rozwiązań możliwych do uzyskania w porównaniu z wariantem krzyżowania wymieniającego. Przeprowadzone badania wykazały, że zastosowany wariant krzyżowania pozwala na uniezależnienie wyników symulacji...

Przedstawiono wyniki badań korozyjnych wykonanych technikami potencjodynamiczną oraz impedancyjną w roztworach kwasu siarkowego o różnym stężeniu i w paliwie ciężkim dla stali stopowej. Stwierdzono, że mechanizm korozji i jej szybkość zależą wyraźnie od środowiska. Wykazano, że ilość wnikającego wodoru jest wystarczająca do uzyskania stężenia niezbędnego do przebiegu procesu pękania wodorowego.