Powstała w październiku 1918 roku Liga Morska i Rzeczna wspierała rozwoju gospodarki oraz floty morskiej i rzecznej i kształtowała świadomość morską Polaków. Wydawała własne czasopisma (m.in. „Polska na morzu”, „Sprawy Morskie i Kolonialne”), prowadziła bibliotekę (1 września 1939 liczyła ona około 16.000 tomów i kilkaset tytułów czasopism branżowych), drukowała plakaty, nalepki, pocztówki, organizowała wystawy malarstwa marynistycznego, np. warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych.

Liga miała wpływ na sformułowanie zasady polityki morskiej, budowę portu morskiego w Gdyni, okrętu podwodnego ORP Orzeł, utworzenie gdyńskiego Instytutu Higieny Morskiej i Tropikalnej; zainicjowała wychowanie morskie dzieci i młodzieży – prowadziła m.in. szkolne koła Ligi. Z inicjatywy działaczy Ligi w 1922 roku zorganizowano pierwsze doroczne regaty żeglarskie w Gdyni, przekształcone później w Święta Morza. W latach 30. XX w. odziały Ligi działały m.in. w USA, Maroku, Austrii, Francji, Kolumbii i Australii.

Podczas II wojny światowej członkowie Ligi brali udział w Powstaniu Warszawskim w zgrupowaniu „Szczupak”.

W 1939 roku Liga zrzeszała około miliona członków, jednak już po wojnie jej rola uległa marginalizacji. Oskarżana o bycie tubą sanacyjnej ideologii, włączona została do Ligii Przyjaciół Żołnierza. Liga Morska i Rzeczna została reaktywowana w 1980 roku. Współcześnie organizacja działa na rzecz rewitalizacji dróg wodnych w Polsce.

Wystawa, przygotowana przez Ligę Morską i Rzeczną oraz Akademię Marynarki Wojennej, pokazywana była dotychczas m.in. w Bibliotece Głównej Akademii Marynarki Wojennej, oddziałach Ligi Morskiej i Rzecznej, Centralnej Bibliotece Wojskowej w Warszawie i Muzeum Narodowym w Poznaniu.

Współorganizatorem wydarzenia jest Biblioteka Politechniki Gdańskiej.