Abstract

Wyłączniki ochronne różnicowoprądowe mają za sobą już ponad pół wieku dojrzałego rozwoju, który sprawił, że stały się niezbędnym wyposażeniem niemal każdej nowoczesnej instalacji elektrycznej. Mają dwojakie zastosowanie w ochronie przeciwporażeniowej, a ponadto zapobiegają pożarom wywoływanym przez zwarcia doziemne. W niniejszej monografii przedstawiono ewolucję ich koncepcji i konstrukcji w ciągu minionych dziesięcioleci, zwracając uwagę na uwarunkowania postępu. Z upływem lat zwiększały się bowiem oczekiwania i wymagania użytkowników urządzeń elektrycznych odnośnie do cech użytkowych wyłączników, ale równocześnie pojawiały się nowe pomysły konstrukcyjne oraz innowacyjne technologie materiałowe i wykonawcze, pozwalające je zaspokajać. Dawało to impuls do doskonalenia i uszczegóławiania międzynarodowych norm produktowych na wyłączniki oraz krajowych przepisów ich stosowania. Nadal są to aparaty o złożonej budowie, wrażliwe na narażenia środowiskowe i bardziej zawodne od innych urządzeń wyłączających. Ich poprawne stosowanie, zwłaszcza w instalacjach typu przemysłowego z odbiornikami nieliniowymi albo w szczególnych warunkach środowiskowych, wymaga pogłębionej wiedzy o istocie zjawisk zachodzących w tym aparacie, kiedy zostaje pobudzony.

Authors (2)