W związku z obserwowanym dynamicznym rozwojem systemów telekomunikacyjnych, a więc również stosowanych w nich urządzeń do komunikacji ruchomej i satelitarnej, kluczowym problemem staje się poszukiwanie nowych zintegrowanych rozwiązań układów mikrofalowych, będących podstawowymi elementami takich systemów. Przykładami wspomnianych układów są struktury otwarte, w tym układy formowania wiązki antenowej, układy zmiany polaryzacji fali, jak również struktury zamknięte tj. sprzęgacze, filtry mikrofalowe, dzielniki mocy i układy niewzajemne takie jak izolatory lub cyrkulatory. Prowadzone obecnie badania dotyczą miniaturyzacji wspomnianych układów, tworzenia sterowanych elektronicznie lub mechanicznie układów filtrujących oraz projektowania układów szerokopasmowych. Prace prowadzone nad tymi układami implikują poszukiwanie nowych materiałów, których wykorzystanie pozwoli na uzyskanie odpowiednich własności i parametrów tych układów. Przykładami są sztuczne materiały takie jak metamateriały, ośrodki chiralne oraz pseudochiralne. Własności anizotropowe tych materiałów lub periodyczność ich struktury umożliwiają wystąpienie zjawisk falowych takich jak sprzęganie się rodzajów ortogonalnych lub spowalnianie fali elektromagnetycznej, które znalazły już zastosowanie w technice mikrofalowej i fal milimetrowych. Obecnie, w zakresie częstotliwości od mikrofal do teraherców wzrosło zainteresowanie grafenem. Występujące w tym materiale zjawiska falowe (efekt Halla, zależność częstotliwościowa przewodności grafenu) mogą być wykorzystane do realizacji układów niewzajemnych pracujących w szerokim paśmie częstotliwości lub projektowania nanoprowadnic w paśmie terahercowym. Celem niniejszego projektu będą badania nowych materiałów realizowanych w postaci odpowiednio rozmieszczonych i zorientowanych względem siebie konfiguracji obiektów rozpraszających (np. dielektrycznych, metalowych, metalowo-dielektrycznych, ferrytowych, chiralnych lub pseudochiralnych oraz pokrytych cienką warstwą grafenu dielektryków) zatopionych w jednolitym tworzywie. Przykładowo umieszczenie takiego materiału na kierunku promieniowania anteny bądź w złączach falowodowych pozwoli na tworzenie układów o pożądanych własnościach falowych np. zadanej polaryzacji fali bądź układu filtru o zadanej charakterystyce. Odpowiednio zaprojektowane takie materiały będą mogły mieć również własności metamateriałów a wprowadzenie ich do falowodów pozwoli na realizację prowadnic typu LH (Left-Hand).