W ramach programu badawczego realizowanego obecnie przez polskiego partnera niniejszego projektu opracowywane są nowe preparaty zawierające inhibitory enzymu syntazy GlcN-6-P, o potencjalnym zastosowaniu do leczenia grzybic. Zastosowana strategia polega na utworzeniu koniugatów inhibitorów syntazy GlcN-6-P z nanonośnikami hydrofobowymi, innymi niż oligopeptydy, stabilnymi w surowicy, zapewniającymi efektywny transport koniugatów do komórek grzybowych i uwolnienie inhibitora wewnątrz. Jako nośniki wykorzystywane są: mikrocząstki tlenku żelaza opłaszczone osłonką silikonową, dendrymery, tzw. „peptydy penetrujące” oraz struktury tzw. „molekularnego parasola. Część z planowanych koniugatów została już otrzymana, kolejne są i będą syntezowane. Jednym z kluczowych elementów oceny przydatności koniugatów FMDP z nanonośnikami molekularnymi jako potencjalnych leków jest przeprowadzenie wszechstronnych badań ich działania na wielolekoporne komórki grzybowe. Badania te byłyby przeprowadzone w ramach niniejszego projektu, we współpracy z partnerem indyjskim. Zakresy kompetencji naukowej i możliwości badawcze obu partnerów niniejszego projektu są w dużej mierze komplementarne. Korzyści ze współpracy dla strony polskiej, to w głównej mierze możliwość wykonania badań, których realizacja w Polsce jest w zasadzie niemożliwa, bowiem brak w kraju ośrodków zajmujących się badaniami w zakresie oporności wielolekowej komórek grzybowych w stopniu i zakresie takim, jaki jest możliwy w laboratoriach grupy prof. Prasada. Badania te zostaną zrealizowane podczas planowanych wizyt polskich młodych pracowników nauki w laboratoriach partnera indyjskiego. Jednocześnie umożliwiona zostanie także implementacja niektórych technik eksperymentalnych stosowanych przez partnera indyjskiego w laboratoriach partnera polskiego. Z kolei podczas wizyt w Gdańsku młodych naukowców z grupy partnera indyjskiego, zapoznają się oni z metodami badawczymi dotyczącymi głównie określania struktury i właściwości białek błonowych i ich modelowania molekularnego, dzięki czemu możliwy będzie transfer know-how metodologii tych badań od partnera polskiego do partnera indyjskiego. Wizyty koordynatorów projektu ułatwią dyskusję uzyskanych wyników, możliwą modyfikacje planów wspólnych badań i przygotowanie manuskryptów wspólnych publikacji.