Abstract

Przeanalizowano zagadnienia związane z zastosowaniem otwartych pułapek kapilarnych z grubym nieregularnym filmem polidimetylosiloksanu do wzbogacania lotnych związków organicznych. Przeprowadzone rozważania teoretyczne oraz prace eksperymentalne wykazały, że zwiększenie średnicy wewnętrznej pułapek może znacząco polepszyć ich właściwości. Dla danego natężenia przepływu próbki oraz danego stosunku objętości faz w pułapce, liczba półek teoretycznych nie zależy od średnicy wewnętrznej pod warunkiem, że zastosowana liniowa prędkość przepływu próbki ogranicza efekty związane z dyfuzją wzdłużną analitów. Wykazano, że w przeciwieństwie do procesu rozdzielania chromatograficznego, liniowa prędkość przepływu nie jest kluczowym parametrem gwarantujący wysoką wydajność zatrzymywania analitów. W sytuacji, gdy utrzymywany jest stały stosunek objętości faz w pułapce, zwiększenie średnicy wewnętrznej pułapki prowadzi do zwiększenia objętości zastosowanego sorbenta, co jest konieczne dla uzyskania wysokich wartości objętości przebicia. Ponadto pułapki kapilarne o zwiększonej średnicy wewnętrznej wykazują bardzo mały spadek ciśnienia, co stwarza możliwość projektowania nowych, uproszczonych systemów pobierania próbek.

Authors (4)