Wyszukiwarka
Abstrakt
W artykule podjęto rozważania nad znaczeniem sfery zbiorowych wyobrażeń dla zachowania ładu przestrzennego obszarów wiejskich. Celowość badania wynika z efektów przestrzennych transformacji ustrojowej w Polsce po 1989 roku. Rozwojowi pozarolniczego zagospodarowania i użytkowania obszarów wiejskich towarzyszy zjawisko dezintegracji przestrzennej, zanik lokalnych cech krajobrazu oraz wzrost zagrożeń ekologicznych i społecznych. Wynika stąd konieczność poszukiwania zintegrowanych metod i innowacyjnych narzędzi podtrzymujących i przywracających równowagę, spójność i różnorodność. Wnioskowanie oparto na przeglądzie badań. Zwrócono uwagę, że warunkiem kształtowania ładu przestrzennego na określonym terytorium jest wspólna dla społeczności lokalnej wizja rozwoju konstruowana w procesie mediacji. Poszukiwano jej podstaw w ujęciach wiejskości, które wypracowała socjologia wsi oraz geografia humanistyczna. Następnie ukazano rolę partycypacji w negocjowaniu decyzji przestrzennych oraz rolę oddziaływania krajobrazu w kształtowaniu wyobrażenia terytorium. Zgromadzone argumenty doprowadziły do wniosku, że wizja rozwoju może powstawać w procesie partycypacyjnego zarządzania krajobrazem.
Cytuj jako
Pełna treść
- Wersja publikacji
- Accepted albo Published Version
- Licencja
-
otwiera się w nowej karcie
Słowa kluczowe
Informacje szczegółowe
- Kategoria:
- Publikacja w czasopiśmie
- Typ:
- artykuły w czasopismach recenzowanych i innych wydawnictwach ciągłych
- Opublikowano w:
-
Studia Obszarów Wiejskich
strony 21 - 30,
ISSN: 1642-4689 - Język:
- polski
- Rok wydania:
- 2017
- Opis bibliograficzny:
- Górka A.: Krajobraz wiejski jako projekt zbiorowy// Studia Obszarów Wiejskich. -., iss. 48 (2017), s.21-30
- Źródła finansowania:
-
- Działalność statutowa/subwencja
- Weryfikacja:
- Politechnika Gdańska
wyświetlono 215 razy