Abstrakt

W artykule zasygnalizowano przydatność teorii procesów semimarkowskich do tworzenia modeli procesów rzeczywistych, zachodzących w fazie eksploatacji różnych obiektów technicznych. Przydatność tej teorii została wykazana w wyniku przedstawienia: specyfiki procesów semimarkowskich oraz fizykalnych aspektów stosowania procesów semimarkowskich jako modeli procesów zachodzących w fazie eksploatacji wspomnianych obiektów. Specyfika została opisana z uwzględnieniem jednego z najważniejszych procesów zachodzących w tej fazie, jakim jest proces zmian stanów technicznych danego obiektu technicznego. Fizykalne aspekty stosowania modeli w formie procesów semimarkowskich (modeli semimarkowskich) zostały uzasadnione w wyniku sformułowania hipotezy, wyjaśniającej przebieg procesu zużycia układów tribologicznych najistotniejszych węzłów konstrukcyjnych takich obiektów technicznych, jakimi są maszyny. Zostały przy tym przedstawione konsekwencje, wynikające logicznie z tej hipotezy, niezbędne do zweryfikowania wspomnianej hipotezy. Zaproponowano także metodę weryfikacji tej hipotezy. Stwierdzenie prawdziwości tej hipotezy upoważnia do zastosowania teorii procesów semimarkowskich do tworzenia modeli semimarkowskich w formie procesów semimarkowskich o skończonym zbiorze stanów i ciągłych w czasie.

Autor (1)