Abstrakt

Jedne z pierwszych określeń strategii bezpośredniego celu inflacyjnego (BCI) stworzył L.E.O. Svensson kładąc w nim nacisk na prognozę inflacji pełniącą funkcję celu pośredniego. W przedstawieniu tego reżimu z 1996 r. uwzględnił on trzy główne elementy [L.E.O. Svensson 1996, s. 1-3 ]: o ilościowy cel inflacyjny, o procedurę operacyjną uwzględniającą celowanie w prognozę inflacji, którego wewnętrznym warunkiem jest prognoza inflacji będąca zmienną celu pośredniego, o wysoki stopień przejrzystości i wiarygodności prowadzonej polityki pieniężnej. Definicja ta stała się pierwowzorem podejścia do strategii BCI określającego podejmowanie przez Komitety Monetarne (KM) decyzji odnośnie stóp procentowych w oparciu o kształtowanie się prognozowanej w określonym horyzoncie czasowym inflacji oraz kładącego nacisk na świadome zarządzanie banku centralnego (BC) oczekiwaniami inflacyjnymi podmiotów gospodarczych.

Autor (1)