Abstract

Do niedawna uważano, że substancjami zanieczyszczającymi wody portowe są głównie substancje ropopochodne. Ich rozlewy powstawały najczęściej w wyniku awarii, nieuwagi lub np. zatonięcia statku. W ostatnich latach jednak organizacja HELCOM w roboczych dokumentach pt.: „Draft Report on potentialsources of nutrientinputs: Baltic Sea portshandlingfertilizers” (HOD 52-2017) oraz „Results of the questionnaire on fertilizer cargo handling in Baltic Sea ports” (MARITIME 18-2018) zwraca uwagę na przeładunek substancji sypkich, takich jak nawozy, czy pasze dla zwierząt. Straty podczas ich załadunku/rozładunku i składowania, mycia ładowni, a także niewłaściwego zarządzania wodą opadową powoduje, iż istotny ładunek substancji organicznej, fosforu i azotu trafia do wód portowych. Co istotne ilość substancji nawozowych przeładowywanych w portach Morza Bałtyckiego stale rośnie (od ok 33 milionów ton w 2013 r. do ok. 45 milionów ton w 2015 r.). Wychodząc naprzeciw wyzwaniom polityki środowiskowej związanej z koniecznością monitoringu i ograniczenia emisji substancji biogennych do wód Morza Bałtyckiego, w Katedrze Technologii Wody i Ścieków, na wydziale Inżynierii Lądowej i Środowiska Politechniki Gdańskiej, w ramach Programu „Interreg Południowy Bałtyk”, realizowany jest projekt „Water Innovation System Amplifier” (WISA) - „Innowacyjne zielone technologie wspomagające gospodarkę wodami opadowymi”, 2019 – 2022 (STHB.02.02.00-SE-0153/18). Jego głównym celem jest opracowanie i wdrożenie technologii ograniczających emisję związków biogennych i innych zanieczyszczeń z obszarów portowych do przybrzeżnych wód Morza Bałtyckiego. Liderem projektu WISA jest Krinova AB z siedzibą w Kristianstad w Szwecji, a partnerami, poza Politechniką Gdańską, Uniwersytet w Kłąjpedzie, Port w Gdyni, Port w Åhus, oraz Gmina Hässleholm. Do współpracy w projekcie WISA zostali zaproszeni także lokalni przedsiębiorcy oraz organizacje pozarządowe, które mogłyby być zainteresowane wdrożeniem innowacyjnych narzędzi gospodarowania wodami opadowymi, zarówno w zakresie ich oczyszczania jak i możliwości ich ponownego wykorzystania.

Authors (6)