dr inż. Karol Grębowski
Prace studenckie
Mgr inż. Karol Grębowski jest współpromotorem prac dyplomowych, m.in:
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska
Katedra Mechaniki Budowli i Mostów
Praca inżynierska, rok akademicki 2014/2015
Temat: Analiza statyczno-wytrzymałościowa konstrukcji hali stalowej Castorama w Gdańsku Osowa.
Dyplomant: Paweł Szynaka
Promotor: prof. dr hab. inż. Krzysztof Wilde
Współpromotor: mgr inż. Karol Grębowski
Celem pracy jest wykonanie analizy statyczno – wytrzymałościowej konstrukcji hali stalowej Castorama w Gdańsku Osowej. Analiza oparta jest na obliczeniach wykonanych w programie Robot na bazie projektu konstrukcyjnego. Na istniejący model obliczeniowy naniesione zostały zmiany dotyczące obciążenia śniegiem oraz rozkładu śniegu na dachu hali.
W kwestii śniegu zmienione zostały wartości obciążenia charakterystycznego, obliczone zgodnie z Eurokod 1 PN-EN 1991-1-3:2005 Oddziaływania na konstrukcje Część 1-3: Oddziaływania ogólne – obciążenie śniegiem. Obciążenie przyjęte w tym opracowaniu jest większe od obciążenia pierwotnego o 37 %.
Dodatkowo, zmiany obejmują rozkład śniegu na połaci dachowej obiektu. Poza analizą pracy konstrukcji pod równomiernym rozkładem obciążenia śniegiem na dachu wykonane zostały dodatkowe trzy modele obliczeniowe.
Pierwszy z nich zakłada tworzenie pryzm śnieżnych w specjalnie wyznaczonych do tego celu miejscach, gdzie złożony w ten sposób śnieg nie wpłynie istotnie na obciążenie konstrukcji. Dzięki temu można określić w jaki sposób należy odśnieżać dach, aby koszty były jak najbardziej zoptymalizowane, a także pozwola sprawdzić, czy istnieje możliwość takiego rozłożenia śniegu na dachu w miejsca nie wytężone, aby odśnieżania udało się uniknąć całkowicie bądź też zmniejszyć jego potrzebę do minimum. zakłada przypadek, gdy odśnieżanie dachu jest wykonane w sposób błędny, gdyż tworzone są pryzmy śnieżne zamiast natychmiastowego usunięcia śniegu z dachu. Sztuczne zaspy w istotny sposób miejscowo dociążają konstrukcję, co może prowadzić do jej nadmiernego wytężenia, a w konsekwencji do awarii a nawet katastrofy.
Drugi model uwzględnia przypadek, gdy odśnieżanie dachu jest wykonane w sposób błędny, gdyż tworzone są pryzmy śnieżne w miejscach do tego nie przeznaczonych. Sztuczne zaspy w istotny sposób miejscowo dociążają konstrukcję, co może prowadzić do jej nadmiernego wytężenia.
Model trzeci zakłada gromadzenie śniegu z poszczególnych połaci w jednym końcu każdej z nich zamiast natychmiastowego usunięcia śniegu z dachu. Jest to przyczyną nadmiernego wytężenia dźwigarów kratowych, co w warunkach rzeczywistych spowodowałoby katastrofę budowlaną.
Zmiana sposobu rozkładu obciążeń od śniegu jest możliwa ze względu na zmiany w samym modelu konstrukcji. W projekcie pierwotnym śnieg był przyjęty jako zebrane z pasów dachu obciążenie liniowe, które jest przyłożone do wiązarów kratowych biegnących równolegle do dłuższych ścian obiektu. W aktualnym rozwiązaniu obciążenie jest równomiernie rozłożone powierzchniowo na całej powierzchni dachu dzięki zastosowaniu przekrycia wykonanego z blachy trapezowej w postaci paneli pracujących jako powłoka.
Poza analizą powierzchni dachu w opracowaniu przedstawione są siły wewnętrzne oraz ugięcia i naprężenia występujące w pojedynczym, powtarzalnym układzie konstrukcyjnym, z którego w większości składa się hala: rama w skład której wchodzą 2 słupy i rozpięty pomiędzy nimi wiązar kratowy z równoległymi pasami: dolnym i górnym.
wyświetlono 9790 razy