Abstrakt

W ramach rozprawy doktorskiej przeprowadzono badania i analizę efektywności radiolokalizowania obiektów w środowisku wewnątrzbudynkowym, które cechują szczególne warunki propagacyjne fali elektromagnetycznej. Konsekwencją tych warunków jest częste zawyżanie radiowych pomiarów odległości, służących do wyznaczania położenia obiektów. W rezultacie wartość średnia błędów tych pomiarów jest większa od zera, a ich rozkład jest różny od gaussowskiego. Niestety, błędy danych wejściowych znanych w literaturze algorytmów wyznaczania położenia powinny mieć rozkład Gaussa o zerowej wartości średniej. W związku z powyższym postawiono tezę, która mówi: w systemach radiolokalizacyjnych możliwe jest zwiększenie dokładności wyznaczania położenia obiektów wewnątrz budynków poprzez uwzględnienie wybranych właściwości środowiska propagacji fal radiowych. Celem pracy było opracowanie algorytmu, który pozwolił zwiększyć dokładność estymacji położenia obiektów przy zastosowaniu metod pomiarowych pozwalających określić odległość między urządzeniami w środowisku wewnątrzbudynkowym poprzez uwzględnienie właściwości danego środowiska. W rozprawie scharakteryzowano problemy radiolokalizowania obiektów we wnętrzach budynków. Omówiono także stosowane radiowe metody, jak również algorytmy wyznaczania położenia obiektów: znane z literatury oraz autorski algorytm opracowany w ramach prac prowadzonych nad rozprawą. Opisano narzędzie pomiarowe, które posłużyło do zgromadzenia rzeczywistych pomiarów odległości. Przedstawiono wyniki badań zrealizowanych z użyciem rzeczywistych danych pomiarowych oraz wyniki badań symulacyjnych.

Autor (1)