Wyszukiwarka
Abstrakt
W średniowieczu mosty zwodzone były nieodłącznym atrybutem wjazdów do miast, twierdz, zamków itp Później mosty zwodzone stosowano głównie w miejscach kolizji ruchu drogowego ze szlakami wodnymi, szczególnie tam, gdzie konfiguracja terenu uniemożliwiała inne rozwiązania. Dotyczyło to głównie terenów płaskich o niewielkiej rzędnej nad wodą. Taka właśnie jest konfiguracja terenu w rejonie przeprawy drogowej na Wyspę Sobieszewską w pobliżu Gdańska. W miejscu tym znajduje się stary most pontonowy, bardzo zużyty, nie przystosowany do współczesnego natężenia ruchu i stąd też wynika konieczność budowy nowej przeprawy. Podjęto decyzję o budowie mostu zwodzonego dwuprzęsłowego, jako rozwiązania optymalnego dla tej przeprawy. Rozpiętość jednego przęsła ruchomego powinna wynosić min. 25 - 30 mb, tak, aby szerokość toru wodnego po podniesieniu mostu wynosiła 50-60 mb.
Autorzy (4)
Cytuj jako
Pełna treść
pełna treść publikacji nie jest dostępna w portalu
Słowa kluczowe
Informacje szczegółowe
- Kategoria:
- Aktywność konferencyjna
- Typ:
- publikacja w wydawnictwie zbiorowym recenzowanym (także w materiałach konferencyjnych)
- Tytuł wydania:
- VI Ogólnopolska Konferencja Mostów - Konstrukcja i Wyposażenie Mostów, Wisła, 24-25 maja 2012r. strony 117 - 126
- Język:
- polski
- Rok wydania:
- 2012
- Opis bibliograficzny:
- Kołakowski T., Kosecki W., Niewitecki S., Pobłocki J.: Przeprawa w Sobieszewie - koncepcja współczesnego mostu zwodzonego// VI Ogólnopolska Konferencja Mostów - Konstrukcja i Wyposażenie Mostów, Wisła, 24-25 maja 2012r./ : Katedra Dróg i Mostów Politechniki Śląskiej, 2012, s.117-126
- Weryfikacja:
- Politechnika Gdańska
wyświetlono 99 razy