Abstrakt

Wprowadzenie wielowarstwowych materiałów z tworzyw sztucznych jako materiału instalacyjnego spowodowało, iż konieczna stała się weryfikacja dotychczasowych wartości współczynników oporów, niezbędnych do oszacowania strat energii mechanicznej, jakie powstają w trakcie przepływu. Wartości podawane przez producentów, normy czy też literaturę są różne w porównaniu z wartościami uzyskiwanymi metodą doświadczalnych badań. Współczynniki te mają ogromne znaczenie podczas wymiarowania instalacji, wpływając na końcowy wynik w sposób znaczący, przez co nieprawidłowe ich przyjęcie prowadzi do poważnych w skutkach błędów. Jednym z elementów wywołujących stosunkowo duże opory o charakterze lokalnym są kolanka. W instalacjach w wielu miejscach zachodzi konieczność ich zastosowania i nie jest możliwe uniknięcie tego, choćby ze względu na przepisy dotyczące projektowania instalacji. Można jednak - jeśli jest to możliwe - zamiast wprowadzania złączki wygiąć rurę pod wymaganym kątem aby zmienić kierunek przepływu. W referacie przedstawione zostały wyniki badań współczynników oporów miejscowych na kolankach trzech określonych średnic pochodzących od czterech wybranych producentów. Dla porównania rozpatrzono także przypadek, kiedy kolanko zostanie zastąpione rurą wygiętą pod kątem 90°. Badania przeprowadzone zostały na wybudowanym do tego celu stanowisku pomiarowym. Pomiary wykonano dla dwunastu kolanek 90°, a otrzymane wartości współczynników porównano z wartościami podawanymi przez producenta złączek, współczynnikami oporów miejscowych wyznaczonymi według normy PN-76-M-34034 oraz dostępnymi danymi literaturowymi.

Autor (1)