Abstrakt

W artykule podkreśliłem, że "homo oeconomicus" jako kategoria stosowany jest w ekonomii, w teorii organizacji i zarządzania, w socjologii i psychologii, a także w antropologii filozoficznej. Następnie pokrótce scharakteryzowałem rozmaite stanowiska wśród ekonomistów w kwestii koncepcji "homo oeconomicus". Usiłowałem pokazać, że "obecność" czynnika ludzkiego w ekonomii jako nauce nie ma charakteru peryferyjnego. Z kolei zanalizowałem związek "homo oeconomicus" z "homo ethicus" zarówno w czasie "chronos", jak i w czasie "kairos". Wskazałem, że obydwaj podejmują rozmaite decyzje bądź natury ekonomicznej bądź też natury etycznej. Następnie usiłowałem pokazać, że w tzw. godzinie próby przedsiębiorca może stanąć przed niezwykle trudnym wyborem w podjęciu właściwej decyzji, nie tylko zresztą ekonomicznej, lecz także etycznej. Z kolei przytoczyłem twierdzenie D.F. Abella, że "ważne jest to, że przekształcenie firmy w organizację bardziej przedsiębiorczą zależy nie tyle od struktur i procesów, co od ludzi". Za konsekwencję takiego twierdzenia należy uznać to, że zwiększenie uczestnictwa osób ludzkich w firmie przyczynia się do decentralizacji procesów decyzyjnych. Przy czym należy tu podkreślić, że obecnie są stosowane zasady kół jakości w niektórych firmach/przedsiębiorstwach od działów badań i rozwoju obsługi klienta, aż do działu dystrybucji i administracji. Wskazałem zarazem, że ważna z punktu widzenia EB jest synchronizacja zamierzonych działań etycznych w perspektywie planowania krótko-, średnio-, i długoterminowego w celu uzyskania wyższej jakości w zarządzaniu i gospodarowaniu zasobami. Stwierdziłem, że przekształcenie danej firmy (przedsiębiorstwa) w postać bardziej doskonalszą jest zależne od czynnika ludzkiego, od osób ludzkich i ich kreatywności oraz osobowych działań etycznych.

Autor (1)