Wyszukiwarka
Abstrakt
Zachowana zabudowa gospodarcza w Waplewie Wielkim zasadniczo powstała w XIX wieku. Stanowi ona dopełnienie pałacu i chociaż obecnie znajduje się w wydzielonej przestrzeni, to niegdyś, wraz z głównym budynkiem założenia, współtworzyła integralną, samowystarczalną jednostkę rezydencjonalno-produkcyjną. Po przekazaniu obiektów Muzeum Narodowemu w Gdańsku rozpoczęto starania o ratowanie cennego zespołu, zarówno jako całego układu, jak i poszczególnych budynków. Z uwagi na niematerialne wartości zespołu oraz pierwotny charakter zabudowy uzasadnione wydaje się podjęcie dyskusji na temat możliwości adaptacji zabytkowych obiektów do nowych celów. Przekształcenia zabudowy z zamiarem powtórnego ich wykorzystania są rozwiązaniem potrzebnym. Nowe funkcje tych budynków powinny uwzględniać mieszczące się w dworze Muzeum Tradycji Szlacheckiej oraz Pomorski Ośrodek Kontaktów z Polonią. Jednocześnie wysoce pożądane jest, aby działania te przeprowadzone zostały zgodnie ze współczesną doktryną konserwatorską oraz aby umożliwiały jak najlepsze wykorzystanie potencjału zabytkowego zespołu w Waplewie Wielkim.
Cytuj jako
Pełna treść
pełna treść publikacji nie jest dostępna w portalu
Słowa kluczowe
Informacje szczegółowe
- Kategoria:
- Publikacja monograficzna
- Typ:
- rozdział, artykuł w książce - dziele zbiorowym /podręczniku o zasięgu krajowym
- Tytuł wydania:
- Gdańskie Studia Muzealne / 8 : Pałac hrabiów Sierakowskich w Waplewie Wielkim : Ludzie, miejsce, kolekcja strony 110 - 119
- Język:
- polski
- Rok wydania:
- 2015
- Opis bibliograficzny:
- Kwasek M.: Możliwości adaptacyjne zabudowy gospodarczej zespołu pałacowego w Waplewie Wilekim// Gdańskie Studia Muzealne / 8 : Pałac hrabiów Sierakowskich w Waplewie Wielkim : Ludzie, miejsce, kolekcja/ ed. Maciej Kraiński, kierownik Muzeum Tradycji Szlacheckiej w Waplewie Wielkim (Oddział Muzeum Narodowego w Gdańsku) Gdańsk: Muzeum Narodowe w Gdańsku, 2015, s.110-119
- Weryfikacja:
- Politechnika Gdańska
wyświetlono 109 razy