Abstrakt
Modernistyczne wielkie osiedle miasta post-socjalistycznego różni się pod wieloma względami od podobnych zachodnioeuropejskich przykładów struktur miejskich. ''Blokowiska'' stanowią zasadniczą część powojennej zabudowy miejskiej w Polsce. Standart zamieszkania w tych strukturach determinuje poziom życia przeciętnego obywatela. Profilaktyjka jest podstawowym elementem zapobiegania rozwoju spirali upadku społecznego wielkich osiedli. Jest to obowiązek państwa ze względów społecznych, ale również ekonomicznych. ''Blokowiska'' należy traktować jako wewnątrz miejskie obszary rozwojowe. Ich intensyfikacja, podnoszenie jakości zamieszkania, determinuje również skalę rozwoju suburbanizacji. Za potencjały rozwojowe uznać należy nie tylko lokalizację i rezerwy terenowe, ale główny profil zamieszkującej ''blokowiska'' społeczności. Konieczna z przyczyn kulturowych transformacja modernistyznego środowiska zamieszkania wykorzystywać powinna istnienie wszelkich przejawów więzi organizacyjnych łączących obecnych mieszkanców z obszarem ich osiedla. Powinni mieć szanse na realizację swojej kariery mieszkaniowej w obrębie swojej reurbanizującej się mieszkaniowej dzielnicy.
Autor (1)
Cytuj jako
Pełna treść
pełna treść publikacji nie jest dostępna w portalu
Słowa kluczowe
Informacje szczegółowe
- Kategoria:
- Publikacja monograficzna
- Typ:
- rozdział, artykuł w książce - dziele zbiorowym /podręczniku o zasięgu krajowym
- Tytuł wydania:
- Tendencje w kształtowaniu zabudowy mieszkaniowej współczesnych miast strony 233 - 239
- Język:
- polski
- Rok wydania:
- 2006
- Opis bibliograficzny:
- Rembarz G.: Postindustrialna epoka w historii wielkiego osiedla// Tendencje w kształtowaniu zabudowy mieszkaniowej współczesnych miast/ ed. redakcja naukowa Hanka Zaniewska, Andzej Tokajuk. Białystok: Wydział Architektury Politechniki Białostockiej, 2006, s.233-239
- Weryfikacja:
- Politechnika Gdańska
wyświetlono 212 razy