Abstrakt

W niniejszej pracy przedstawiono dane dotyczące powikłań po rekonstrukcji piersi. Manuskrypt ma na celu usystematyzowanie wyników badań z ostatnich lat wraz z aspektami, takimi jak: częstotliwość występowania powikłań oraz ich rodzaj, czynniki predysponujące, a także możliwości profilaktyki. Przeanalizowano dane literaturowe z ogólnie dostępnych artykułów z okresu ostatnich pięciu lat, ze szczególnym uwzględnieniem zakażeń. Do ich znalezienia posłużono się następującymi bazami danych: PubMed, Medline i Scopus, a do wyszukania zastosowano następujące słowa kluczowe: rekonstrukcja piersi/mastektomia, powikłania/powikłania pooperacyjne, komplikacje, infekcje, czynniki ryzyka, epidemiologia, prewencja. Uzyskano wyniki dotyczące: częstotliwości występowania powikłań, czynników predysponujących i metod prewencyjnych. Do najczęściej występujących powikłań po rekonstrukcji piersi zalicza się: obrzęk, wysięk, krwiaki, problemy z gojeniem ran oraz infekcje. Najpopularniejszymi czynnikami predysponującymi do ich rozwoju są: otyłość, palenie, cukrzyca i zaburzenia w tkance skórnej. Zakłada się, że infekcja jest głównym czynnikiem prowadzącym do utraty implantu i/lub przeszczepu. Do najczęściej izolowanych szczepów bakteryjnych zalicza się: Staphylococcus aureus, Pseudomonas aeruginosa, Staphylococcus epidermidis. Stwierdza się, że infekcje wczesne i późne mają różny profil mikrobiologiczny. Dane dostępne w literaturze są niejednoznaczne. Zauważono, że leczenie konwencjonalne, według trendów instytucjonalnych, może przyczynić się do powikłań, dlatego wydaje się zasadne wprowadzenie zewnętrznych (odgórnych) wytycznych postępowania. Zakłada się, że należy postawić większy nacisk na profilaktykę w celu maksymalnego zminimalizowania ryzyka powikłań.

Cytowania

Autorzy (4)