Wyszukiwarka
Abstrakt
Artykuł zarysowuje mocno akcentowaną przez filozofów z neokantowskiej szkoły marburskiej opozycję przypisywanego Arystotelesowi, "rzeczowego", lub "metafizycznego" znaczenia pojęcia substancji i jej krytycznego znaczenia relacyjnego. Przeciwstawienie to, charakterystyczne zwłaszcza dla wymienionej szkoły i w niej twórczo rozwijane, wychodzi od krytyki Arystotelesa oraz jego pojęcia "substancji jako bytu w sobie", w której wyniku uzasadnia w odniesieniu do transcendentalizmu Kanta pojęcie "substancji jako funkcji" - jako jednej z apriorycznych zasad poznania syntetycznego. W szkole marburskiej historia rozwoju tych dwóch znaczeń przyjmuje postać historii rozwoju dwóch przeciwstawnych kierunków myśli: filozofii dogmatycznej - opartej na pierwszym z nich, i krytycznej - opartej na znaczeniu drugim.
Cytuj jako
Pełna treść
- Wersja publikacji
- Accepted albo Published Version
- Licencja
-
otwiera się w nowej karcie
Słowa kluczowe
Informacje szczegółowe
- Kategoria:
- Publikacja w czasopiśmie
- Typ:
- artykuły w czasopismach recenzowanych i innych wydawnictwach ciągłych
- Opublikowano w:
-
Archiwum Historii Filozofii i Myśli Społecznej
nr 56,
strony 215 - 231,
ISSN: 0066-6874 - Język:
- polski
- Rok wydania:
- 2011
- Opis bibliograficzny:
- Parszutowicz P.: Substancja jako funkcja. Krytyczne pojęcie substancjalności i problem syntezy a priori// Archiwum Historii Filozofii i Myśli Społecznej. -Vol. 56., (2011), s.215-231
- Weryfikacja:
- Politechnika Gdańska
wyświetlono 122 razy