Abstrakt

Ogromne znaczenie w patologii wielu chorób, w tym chorób układu krążenia oraz nowotworów, ma stan przewlekłego stresu oksydacyjnego. Podwyższonej produkcji reaktywnych form tlenu mogą zapobiegać naturalne przeciwutleniacze pochodzenia roślinnego. Z tego powodu przedmiotem badań w wielu ośrodkach naukowych na świecie są rośliny, których składniki charakteryzują się wysokim potencjałem przeciwutleniającym. Do takich roślin zalicza się aronię (Aronia melanocarpa E.) należącą do rodziny Rosaceae. Właściwości przeciwutleniające owoce aronii zawdzięczają obecności związków polifenolowych, głównie antocyjanów (barwników odpowiadających za ciemnoniebieski, a nawet czarny kolor owoców). Niemniej jednak przetwarzanie owoców może obniżać właściwości przeciwutleniające oraz zawartość antocyjanów w produktach finalnych. Celem podjętych badań było porównanie różnych produktów otrzymanych na bazie owoców aronii (świeżych owoców z różnych źródeł, syropów, likierów, soku, naparu, dżemu) pod względem zawartości antocyjanów i właściwości przeciwutleniających. Całkowitą zawartość antocyjanów oznaczono spektrofotometryczną metodą różnic pH. Do określenia potencjału przeciwutleniającego wykorzystano testy: Folin-Ciocalteu, ABTS i DPPH. Najwyższą zdolnością przeciwutleniającą charakteryzowały się próbki świeżych owoców aronii, zaś najniższą - próbka dżemu otrzymana z owoców aronii. Wyniki aktywności przeciwutleniającej otrzymane za pomocą metod: Folin-Ciocalteu, ABTS i DPPH były skorelowane ze sobą. Aktywność przeciwutleniająca była w różnym stopniu skorelowana z zawartością antocyjanów. Otrzymane wyniki będą podstawą do przeprowadzenia dalszych badań w celu zaprojektowania produktu na bazie owoców aronii o zoptymalizowanych właściwościach prozdrowotnych.

Cytowania

Autorzy (3)