Abstrakt

Celem pracy było rozpoznanie dynamki i akumulacji substancji organicznej (SO) w złożach hydrofitowych nawadnianych ściekami, jak również warunków wykluczających jej akumulację w gruncie, a zarazem zapewniających efektywne usuwanie zanieczyszczeń. W okresie 2 lat monitorowano trzy lokalne hybrydowe obiekty hydrofitowe działające w Polsce i Niemczech. Jakośc SO w ściekach określono na podstawie udziału stężenia ChZT charakteryzującego SO w zawiesinie i SO rozpuszczoną. W obu frakcjach określono udział substancji podatnych na rozkład biologiczny oraz substancje refrakcyjne.Przyjęto, że natlenienie gruntu jest również istotnym wskaźnikiem zachodzących procesów samooczyszczania. Podczas prowadzonych badań intensywnośc natlenienia gruntu, wywołaną przepływem dyfuzyjnym tlenu do gruntu, określano na podstawie pomiarów współczynnika dyfuzji Dg. Wykazano, że ścieki charakteryzujące się wysoką biodegradowalnością o wartości ilorazu ChZT/BZT5 = 1,4 były oczyszczane z SO z efektywnością ok. 90%, podczas gdy ścieki dla ścieków o ilorazie ChZT/BZT5 = 3,6 efektywnośc była niższa (ok. 40%). W pracy określono dopuszczalne obciążenie zawiesiną- nie powodujące nagromadzenia SO w złożach hydrofitowych wynoszące odpowiednio: dla złóż HF-CW < 14,0 g/m2d oraz dla złóż VF-CW < 4,0 g/m2d. Spełnienie podanych warunków umozliwi prawidłową eksploatację przydomowych i lokalnych oczyszczalni hydrofitowych.

Autorzy (2)