Abstrakt

Ekspertyza dotyczy oceny dostosowania zintegrowanych węzłów przesiadkowych do potrzeb osób z ograniczoną sprawnością, w tym osób z niepełnosprawnościami. Węzły komunikacyjne stanowią ważny element zwiększania niezależności osób z ograniczoną sprawnością i poprzez możliwość skorzystania z różnych środków transportu zwiększa się obszar do którego mogą dotrzeć. W ekspertyzie wskazano, aby wypełnić wymagania wytycznych TSI PRM, a także Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych, należy wprowadzić wymóg, aby zintegrowane węzły przesiadkowe były w pełni dostosowane do potrzeb użytkowników o zróżnicowanych potrzebach w zakresie mobilności i percepcji. Wskazano w ekspertyzie przykłady rozwiązań, które należy uwzględnić przy projektowaniu węzłów komunikacyjnych, ze szczególnym zwróceniem uwagi na obszary o różnej własności (operatorów kolejowych, samorządu lokalnego, terenów prywatnych) i funkcji (obiekty dworca, otoczenia stacji kolejowej i peronów). Zwrócono uwagę na brak szczegółowych standardów, które byłyby zgodne z zasadami projektowania uniwersalnego. Przedstawione w opracowaniu rozwiązania poszczególnych elementów składających się na poprawę dostępności infrastruktury kolejowej w szerszym ujęciu niż to wskazują wytyczne TSI PRM. Przedstawiono warunki jakie powinny spełniać dostosowane ciągi piesze, przystanki komunikacji publicznej, ale również infrastruktura obiektów dworcowych. Dużo miejsca poświęcono informacji, zarówno tej związanej z obsługą pasażerską, ale także informacji usprawniającej poruszanie się osób z ograniczoną percepcją w obszarze węzła przesiadkowego. Opracowanie uszczegóławia wytyczne TSI PRM, w celu wskazania tych rozwiązań, które mają służyć wszystkim użytkownikom w myśl idei projektowania uniwersalnego.

Autorzy (2)