Wyszukiwarka
Abstrakt
W pracy przedstawiono wyniki badań dotyczące opracowania dwóch wersji prototypowego, laboratoryjnego elektrochemicznego czujnika do oznaczania par benzaldehydu. Elektrolitem w tych czujnikach była ciecz jonowa [HMIM][Tf2N] (bis(trifluorometylosulfonylo)imidek 1-heksylo,3-metyloimidazolinowy). Jeden z czujników zbudowany był wg koncepcji Clarka z membraną PDMS, drugi z użyciem komercyjnych elektrod firmy DropSens Co. W obu wersjach, elektrodą roboczą była elektroda złota. W oznaczeniach benzaldehydu wykorzystywano techniki: woltamperometrii fali prostokątnej (SWV) i cyklicznej woltamperometrii (CV). Ocenie prototypów czujników poddano dwa użyteczne parametry metrologiczne: czułość i granicę wykrywalności.
Cytuj jako
Pełna treść
pełna treść publikacji nie jest dostępna w portalu
Słowa kluczowe
Informacje szczegółowe
- Kategoria:
- Publikacja monograficzna
- Typ:
- rozdział, artykuł w książce - dziele zbiorowym /podręczniku o zasięgu krajowym
- Tytuł wydania:
- Ochrona powietrza atmosferycznego wybrane zagadnienia strony 83 - 90
- Język:
- polski
- Rok wydania:
- 2012
- Opis bibliograficzny:
- Gębicki J., Wardencki W., Kloskowski A., Chrzanowski W.: Elektrochemiczny gazowy czujnik na bazie cieczy jonowej do oznaczania benzaldehydu// Ochrona powietrza atmosferycznego wybrane zagadnienia/ ed. praca zbiorowa pod red. A. Musialik-Piotrowska, J.D. Rutkowski. -Politechnika Wrocławska. Wrocław: Wyd. PZITS, 2012, s.83-90
- Weryfikacja:
- Politechnika Gdańska
wyświetlono 113 razy