Abstrakt
W artykule przedstawiłem kwestię statusu autonomii antropologii filozoficznej, a także kwestię autonomiczności filozofii życia i metafizyki Bytu. Usiłowałem pokazać próby ograniczania, a nawet próby deprecjacji tych dyscyplin filozoficznych ze strony ontologii fundamentalnej M. Heideggera, filozofii egzystencji K. Jaspersa oraz egzystencjalizmu J.- P. Sartre'a. Pokazałem również próby odzyskiwania statusu autonomicznego przez metafizykę Bytu, antropologię filozoficzną i filozofię życia na przykładzie twórczości filozoficznej G. Marcela i M. Merleau-Ponty'ego. Podkreśliłem, że świadomi głębi przyczyn tego stanu rzeczy niektórzy spośród klasy metafizyków, antropologów, filozofów życia, a także niektórzy fenomenologowie, ontologowie, personaliści, teologowie, neotomiści, analitycy, ewolucjoniści, holiści, neokantyści nie tylko dostrzegali walory refleksji metafizyki Bytu, antropologii filozoficznej czy też filozofii życia, lecz również próbowali oni - każdy na swój sposób - rozwijać refleksję metafizyczną, czy też refleksję antropologiczną, a także dotyczącą filozofii życia w obrębie obranej dyscypliny naukowej. Tym samym mogli oni dystansować się w różny sposób wobec modnych wówczas(ok. 1930-ok. 1960) egzystencjalizmów w filozofii, jak i w literaturze, etc.
Autor (1)
Cytuj jako
Pełna treść
pełna treść publikacji nie jest dostępna w portalu
Słowa kluczowe
Informacje szczegółowe
- Kategoria:
- Publikacja monograficzna
- Typ:
- rozdział, artykuł w książce - dziele zbiorowym /podręczniku o zasięgu krajowym
- Tytuł wydania:
- Humanistyka wobec wyzwań wielokulturowości i cywilizacji ryzyka strony 124 - 135
- Język:
- polski
- Rok wydania:
- 2010
- Opis bibliograficzny:
- Migoń M.: Kwestia autonomii antropologii filozoficznej// Humanistyka wobec wyzwań wielokulturowości i cywilizacji ryzyka/ ed. ed. Miła Kwapiszewska-Antas. Słupsk: Katedra Filozofii Akademii Morskiej., 2010, s.124-135
- Weryfikacja:
- Politechnika Gdańska
wyświetlono 120 razy