Abstrakt

Rozprawa doktorska poświęcona jest opisowi budowania metody diagnostyki cieplno-przepływowej z wykorzystaniem elementów algorytmów genetycznych. Do tworzenia założeń i algorytmów metody posłużono się przykładem funkcjonowania bloku elektrowni kondensacyjnej ze szczególnym uwzględnieniem układu łopatkowego turbiny parowej. Celem pracy jest zbudowanie metody diagnostyki cieplno-przepływowej. Zadaniem metody jest przeprowadzenie procesu diagnozy dla pogorszonych parametrów eksploatacyjnych procesu przemian energetycznych bloku energetycznego (np. sprawności) polegająca na detekcji, lokalizacji i identyfikacji przyczyn degradacji urządzeń składowych bloku energetycznego. Motywacją do podjęcia badań jest coraz ważniejsza rola procedur diagnostycznych w eksploatacji obiektów energetycznych Zbudowana w trakcie pracy kwalifikacyjnej metoda diagnostyczna poszukiwania niesprawności i uszkodzeń jest przewidziana do użycia tylko w procedowaniu off-line. Badania nad zastosowaniem metod algorytmów genetycznych dla celów diagnostyki cieplno-przepływowej pokazały, że nie można użyć klasycznego algorytmu genetycznego do wykrywania degradacji wielokrotnych. Intensywne badania wykorzystujące symulacje degradacji eksploatacyjnej turbin doprowadziły do modyfikacji jednego z elementów algorytmu genetycznego – procesu selekcji. Wyniki badań umożliwiły zbudowanie nowej metody diagnostycznej pozwalającej na przeprowadzenie z dobrą dokładnością procesu lokalizacji i identyfikacji przyczyn degradacji wielokrotnych występujących potencjalnie w turbinach parowych.

Autor (1)