Abstrakt

Izotiocyjaniany (ITC) i indole powstające w wyniku hydrolizy glukozynolanów obecnych w roślinach z rodziny Brassicaceae wykazują wysoką aktywność biobójczą w stosunku do fitofagów stanowiąc alternatywę dla syntetycznych pestycydów. Zaliczane są także do najważniejszych żywieniowych substancji przeciwzapalnych i przeciwrakotwórczych. Pomimo wielu zastosowań dotychczas brakowało metod analitycznych umożliwiających ich rutynowe oznaczanie. Zaproponowana w pracy doktorskiej metodyka oznaczania indoli wykorzystuje technikę SPE na etapie wzbogacania próbki oraz technikę HPLC-DAD-FLD na etapie wykonywania oznaczeń ilościowych i jakościowych. Przedstawione rozwiązanie daje możliwość oznaczania indoli występujących w roślinie w szerokim zakresie stężeń bez konieczności stosowania skomplikowanych metod wzbogacania próbki. Znany z doniesień literaturowych fakt powstawania koniugatów ITC z N-acetylo-L-cysteiną (NAC) w wyniku metabolizmu w organizmie ludzkim stanowił podstawę do zaproponowania postępowania analitycznego polegającego na derywatyzacji lotnych i niestabilnych ITC do stabilnych ditiokarbaminianów ITC-NAC na drodze reakcji ITC z NAC. Opracowanie metody analitycznej wymagało przeprowadzenia syntezy wzorców niezbędnych do ustalenia odpowiednich warunków analizy chromatograficznej oraz do wykonania oznaczeń ilościowych i jakościowych. Ustalono także warunki reakcji derywatyzacji ITC i wzbogacania próbki za pomocą techniki SPE. Opracowane metodyki oznaczania ITC oraz indoli po etapie walidacji zostały wykorzystane do oznaczania zawartości tych cząsteczek w materiale roślinnym.

Autor (1)