Abstrakt
Praca dotyczy analitycznych metod syntezy algorytmów detekcji uszkodzeń. Definiując wektor resztowy jako ważony błąd uzyskanej oceny wyjścia danego obiektu, poszukuje się takich obserwatorów stanu, dostarczających owych oszacowań, dla których wektor resztowy jest w możliwie wysokim stopniu niezależny od niemierzalnych zakłóceń oddziałujących na obiekt oraz od niemierzalnych szumów w torach pomiarowych. Rozważa się algorytmy oparte na koncepcji odpowiedniego kształtowania struktury własnej macierzy stanu detekcyjnego obserwatora stanu. W pracy czytelnik znajdzie omówienie: wstępnego etapu syntezy wektora resztowego, warunków (koniecznego i wystarczającego) odprzęgania wektora resztowego od obiektowych zakłóceń, parametryzacji osiągalnych lewych podprzestrzeni własnych macierzy stanu obserwatora (rozróżniono przypadki rozłącznych oraz nierozłącznych widm obserwatora i obiektu), zagadnienia wrażliwości detekcyjnego obserwatora na błędy modelowania monitorowanego obiektu, algorytmu syntezy numerycznie odpornego odprzęgającego obserwatora stanu, własności całkowicie odprężonych obserwatorów detekcyjnych (w tym obserwatorów minimalno-czasowych), a także przykład projektowania obserwatora odprzęgniętego.
Autorzy (2)
Cytuj jako
Pełna treść
pełna treść publikacji nie jest dostępna w portalu
Słowa kluczowe
Informacje szczegółowe
- Kategoria:
- Aktywność konferencyjna
- Typ:
- publikacja w wydawnictwie zbiorowym recenzowanym (także w materiałach konferencyjnych)
- Tytuł wydania:
- Diagnostyka procesów. Modele, metody sztucznej inteligencji, zastosowania. strony 203 - 239
- Język:
- polski
- Rok wydania:
- 2002
- Opis bibliograficzny:
- Kowalczuk Z., Suchomski P.: Optymalne obserwatory detekcyjne oparte na strukturze własnej. // Diagnostyka procesów. Modele, metody sztucznej inteligencji, zastosowania. / ed. J. Korbicz, J. M. Kościelny, Z. Kowalczuk, W. Cholewa Warszawa: Wydaw. Nauk.-Tech, 2002, s.203-239
- Weryfikacja:
- Politechnika Gdańska
wyświetlono 115 razy