Abstrakt
Artykuł omawia najstarsze założenie dominikanów w Elblągu będące jednocześnie (obok katedry w Chełmży) najstarszym rozpoznanym i zachowanym sakralnym obiektem kubaturowym na terenie państwa zakonu krzyżackiego w Prusach. Przedstawiono dwie fazy rozwoju oratorium - późnoromańską (1246-ok.1250) i wczesnogotycką (ok. 1275 r.) wskazując na ich związki artystyczne. Podstawę badań stanowiły autorskie badania architektoniczne obiektu.
Autor (1)
Cytuj jako
Pełna treść
pełna treść publikacji nie jest dostępna w portalu
Słowa kluczowe
Informacje szczegółowe
- Kategoria:
- Publikacja monograficzna
- Typ:
- rozdział, artykuł w książce - dziele zbiorowym /podręczniku o zasięgu krajowym
- Tytuł wydania:
- Architektura sakralna w początkach państwa polskiego (X-XIII wiek) strony 543 - 554
- Język:
- polski
- Rok wydania:
- 2016
- Opis bibliograficzny:
- Samól P.: Oratorium zakonne dominikanów w Elblągu (poł. XIII w.)// Architektura sakralna w początkach państwa polskiego (X-XIII wiek)/ ed. T. Janiak, D. Stryniak Gniezno: Muzeum Początków Państwa Polskiego, 2016, s.543-554
- Weryfikacja:
- Politechnika Gdańska
Powiązane datasety
wyświetlono 148 razy