Abstrakt

Tematem rozprawy jest fenomen założeń pierścieniowych, będących charakterystycznym elementem struktury urbanistycznej wielu miast współczesnej Polski. W ramach rozprawy zarysowano szerszy kontekst historyczny i teoretyczny kreacji założeń pierścieniowych, szczególnie wschodnich miast granicznych niemieckojęzycznej Europy Środkowej tzw. długiego xix wieku, procesu ich defortyfikacji oraz związanej z nim ewolucji teorii i praktyki nowoczesnej urbanistyki. Na tym tle nakreślono specyfikę założeń pierścieniowych w strukturze urbanistycznej wielu miast współczesnej Polski, ze szczególnym uwzględnieniem cezury roku 1945 i jej następstw w kontekście przemian przestrzennych zachodzących na ich obszarze. Na podstawie tego opracowano nowe ujęcie teoretyczne i typologiczne założeń pierścieniowych w strukturze urbanistycznej wielu miast współczesnej Polski, oparte na opisie przemian przestrzennych zachodzących w kontekście kolejno następujących uwarunkowań i paradygmatów urbanistycznych, a także na opisie stanu obecnego elementów urbanistycznych z których składają się te zespoły urbanistyczne. W celu weryfikacji nowego ujęcia teoretycznego i typologicznego przeprowadzono analizę porównawczą założeń pierścieniowych Gdańska, Poznania, Wrocławia i Krakowa. Na podstawie tej analizy wykazano możliwe kierunki przyszłych przemian przestrzennych badanych zespołów urbanistycznych.

Autor (1)