Abstrakt

W związku z gwałtownym wzrostem zainteresowania systemami nauczania komputerowego i ich tempa rozwoju, koniecznym okazało się rozpoczęcie intensywnych prac standaryzacyjnych dotyczących tego rodzaju systemów. Ich owocem jest standard SCORM (Sharable Component Object Model), obejmujący liczne aspekty tworzenia komputerowych systemów edukacyjnych, jak np.: przechowywanie, indeksowanie i wyszukiwanie treści dydaktycznych, obsługa logicznej ścieżki edukacyjnej, adaptującej się do osiągnięć studenta, czy komunikacja pomiędzy zawartością dydaktyczną z którą student aktualnie pracuje, a systemem zarządzającym całym procesem. Wprowadzenie powyższego standardu otworzyło wiele nowych możliwości, pozwalających, na przykład, na obniżenie kosztów uzyskania i opracowania materiałów dydaktycznych, czy na zwiększenie efektywności procesu edukacyjnego. Pomimo tych dokonań i ciągłego, dynamicznego rozwoju standardu, ciągle wiele jego elementów pozostaje w formie tymczasowej, oczekując na dalsze opracowanie. Jednym z takich elementów jest obsługa zasobów dydaktycznych w formie symulacji. Przeprowadzona w dalszej części artykułu analiza możliwości zastosowania elementów symulacji w materiałach dydaktycznych zgodnych ze standardem SCORM wskazuje, niestety, iż działanie takie natrafi na znaczące trudności.

Autorzy (2)