Abstrakt

Odbywające się na całym świecie festiwale światła są niepowtarzalną okazją do promocji miast. Ukazują kunszt artystów wykorzystując możliwości dzisiejszej techniki. Największe festiwale światła i dźwięku przyciągają miłośników sztuki w przestrzeni publicznej. Stają się okazją do spojrzenia na świat z innej perspektywy. W czasie festiwali dzięki artystom przestrzeń miast przeobraża się wydobywając, niezauważane na co dzień, walory istniejącej architektury i urbanistyki. O sukcesie niektórych festiwali stanowi fakt, że odwiedza je coraz większa liczba osób. Corocznie, dzięki odwiedzającym „GLOW Festival” w Holandii ilość ludzi w mieście Eindhoven zostaje podwojona. Z reguły tego typu festiwale posiadają swoją myśl przewodnią której podporządkowane są instalacje artystów. Przykładowo, tematem zeszłorocznych „Narracji 6” w Gdańsku był „Mędrzec i Duch”. Wszystkie instalacje prezentowane w dzielnicy Gdańsk Wrzeszcz opowiadały historie rozpięte pomiędzy dwoma pozornie wykluczającymi się światami – rozumem a duchem. Jako obszar festiwalu została wskazana część dzielnicy, rozpostarta między świątynią rozumu – Politechniką Gdańską, a miejscem refleksji religijnej, jakim jest Nowa Synagoga. Instalacje na tego rodzaju festiwale, wybierane są najczęściej na zasadzie konkursu. Często animacje, filmy lub inne świetlne projekty łączone są z dźwiękiem i innymi środkami wyrazu. Wszystkie, zaaranżowane na danej przestrzeni, tworzą opowieść o wybranej tematyce. Artyści, co roku prześcigają się w pomysłach. Niektórzy wyświetlają animacje na parze wodnej, inni tworzą nowe przestrzenie ograniczone tylko za pomocą laserów, jeszcze inni przekształcają place miejskie nadając im na ten czas zupełnie nowe funkcje. Projekty zadziwiają przechodniów fantazją, pomysłowością i kunsztem realizacji. Czasem bawią, lub edukują. Jednym z przykładów instalacji, które nawiązywały dialog z przestrzenią była instalacja „(Wid)most” Tomasza Domańskiego, prezentowana na „Festiwalu Narracje 5” w 2013 roku. Dzięki prostemu zabiegowi artysta „połączył” na czas festiwalu brzegi Kanału na Stępce. Widmowy most był zbudowany jedynie ze świetlnych lin, zawieszonych w powietrzu. Zachęcał do refleksji, nad potrzebą łączeniem przestrzeni miejskich.

Autor (1)