Abstrakt

Prezentowana praca doktorska poświęcona jest tematyce związanej z opracowaniem nowych metodyk analitycznych, w których zastosowano technikę dyspersyjnej mikroekstrakcji w układzie ciecz-ciecz spełniającej wymogi zielonej chemii do analizy próbek ciekłych w celu oznaczenia śladowych ilości składników organicznych. Głównym problemem w przypadku stosowania techniki DLLME w praktyce laboratoryjnej jest konieczność użycia toksycznych rozpuszczalników ekstrahujących, które często stanowią związki chloroorganiczne. Rozwiązaniem tego problemu może być zastosowanie zielonych rozpuszczalników organicznych. Z tego też powodu część doświadczalna w tym stopniu została ukierunkowana na: próby zastosowania rozpuszczalników organicznych lżejszych i/lub mniej toksycznych jako odczynników ekstrahujących i dobranie optymalnych warunków procesu ekstrakcji z wykorzystaniem techniki DLLME oraz wytypowanie przy użyciu techniki TOPSIS zielonej pary związków organicznych, mogących pełnić rolę rozpuszczalnika ekstrahującego i dyspergującego. Nowością naukową w realizowanych badaniach było także zastosowanie narzędzia chemometrycznego, jakim jest diagram Hassego jako narzędzia do oceny zielonego charakteru zbioru metodyk analitycznych.

Autor (1)