Abstrakt

Na terenie zlewni zurbanizowanej nieodzownym elementem infrastruktury technicznej jest system kanalizacji sanitarnej i deszczowej. Podstawowym zadaniem kanalizacji deszczowej jest bezpieczne odprowadzenie wód opadowych i roztopowych z terenu zlewni do odbiornika. Z przepływem ścieków deszczowych bezpośrednio związane jest tworzenie się osadów w całym systemie kanalizacyjnym. Oprócz zawiesiny (w przeważającej części przypadków dla zlewni miejskiej –mineralnej) do osadów trafiają również zaadsorbowane zanieczyszczenia z terenów spływu. Osady tworzą się przede wszystkim w tych elementach systemu kanalizacji deszczowej, w których warunki przepływu ścieków umożliwiają sedymentację zawiesiny – wpusty deszczowe, osadniki, separatory oraz zbiorniki retencyjne. Gromadzenie się osadów może powodować spadek efektywności systemu kanalizacyjnego. Skład osadów zależy przede wszystkim od jakości dopływających ścieków, czyli jest bezpośrednio związany z charakterem i sposobem zagospodarowania zlewni, pośrednio z zanieczyszczeniem powietrza atmosferycznego oraz własnościami opadu jako nośnika zanieczyszczeń. Niestety w Polsce nie ma dotychczas regulacji prawnych dotyczących jakości osadów pochodzących z kanalizacji deszczowej oraz wytycznych ich oczyszczania oraz bezpiecznego zagospodarowania. Niemniej jednak podejmowane są wstępne badania oraz próby klasyfikacji środowiskowej tych osadów, które niewątpliwie zasługują na uwagę, ponieważ z punktu widzenia ochrony środowiska jest to istotny problem, który w niedalekiej przyszłości trzeba będzie rozwiązać. Niniejszy artykuł stanowić będzie przegląd literatury przedmiotu z zakresu charakterystyki osadów pochodzących z kanalizacji deszczowej systemu rozdzielczego, ze szczególnym uwzględnieniem metali ciężkich zdeponowanych w osadach na terenie zlewni zurbanizowanej (miejskiej i przemysłowej) oraz wybranych metod ich zagospodarowania. Zebrano powtarzalne spostrzeżenia dotyczące korelacji pomiędzy poszczególnymi wskaźnikami zanieczyszczeń, które pojawiają się w ściekach deszczowych, a następnie są deponowane w osadach. Opisano metody mogące służyć do rekultywacji osadów z wykorzystaniem roślin –metody fitoremediacji, wraz z wynikami analizy specjacyjnej poszczególnych metali ciężkich.

Autorzy (2)