Filtry
wszystkich: 23
Wyniki wyszukiwania dla: TOPOIZOMERAZA
-
Processing of 1-nitroacridine-induced DNA-DNA cross-links by topoisomerase I is associated with enhanced cellular survival: a possible role of topoisomerase I in the removal of DNA cross-links
PublikacjaW tej pracy wykazujemy, że modyfikacje plazmidu indukowane przez wzrastające dawki 1-nitroakrydyn (nitracrine i związek C-857) prowadzą do zahamowania aktywności katalitycznej topoizomerazy I. Hamowanie to związane jest z pojawieniem się pojedynczoniciowych uszkodzeń DNA i tworzeniem kowalencyjnych kompleksów topoizomeraza I-DNA. Nie obserwowano takich efektów dla topoizomerazy typu II.Dalsze badania wykazały, że jedna z 1-nitroakrydyn...
-
Regulacja topologii DNA przez topoizomerazę typu II, czyli jak struktura DNA wpływa na funkcjonowanie genów
PublikacjaW wielu ważnych procesach jakie zachodzą w komórce zmienia się topologia DNA i struktura chromatyny. Enzym, topoizomeraza typu II, jest jednym z ważnych czynników, który reguluje zmiany topologiczne i strukturalne w jądrze, przez co ma bezpośredni lub pośredni wpływ na takie procesy jak uporządkowanie struktury chromatyny poprzez wiązanie pętli chromatyny do szkieletu jądrowego, transkrypcję i replikację DNA, reperację uszkodzeń...
-
Indukcja procesu pseudostarzenia komórkowego przez inhibitory DNA topoizomerazy II i jego rola w oporności na leki przeciwnowotworowe
Publikacja -
Catalytic topoisomerase II inhibitors in cancer therapy.
PublikacjaDNA topoizomeraza II jest jednym z głównych celów molekularnych dla leków stosowanych w terapii przeciwnowotworowej. Wszystkie inhibitory tego enzymu są zdolne do zakłócania w jeden z etapów cyklu katalitycznego topoizomerazy II. Związki, które stabilizują kowalencyjny kompleks DNa i topoizomerazy II (znany jako kompleks rozszczepialny) są nazywane truciznami topoizomerazy, inne związki, które hamują aktywność enzymu na innych...
-
Synthesis of anthraquinone-tuftsin analogues as potential topoisomerase inhibitors
PublikacjaZaprezentowano syntezę nowych analogów antrachinonów z pochodnymi tuftsyny i retro-tuftsyny oraz wstępne badania biologiczne (aktywność cytotoksyczną na wybranych liniach nowotworowych oraz zdolność hamowania topoizomerazy I).
-
From DNA damage to G2 arrest: the many roles of topoisomerase II. W: Prog-ress in Cell Cycle Research. Ed. Meijer L., Jezequel A., Roberge M. London: Plenum Publ. Comp. Ltd**2003 vol. 5 chapt. 30 s. 295-300 Od uszkodzeń DNA do bloku w G2: wiele ról dla topoizomerazy II.
PublikacjaInhibitory DNA topoizomerazy II sa jednymi z najbardziej szeroko stosowanymi lekami przeciwnowotworowymi. Związki te indukuja pekniecia nici DNA i bloku progresji cyklu komorkowego w fazie G2. Jednak topoizomeraza II jest nie tylko celem molekularnym dla lekow przeciwnowtworowych ale enzym ten pelniwazna role w odpowiedzi komorkowej na dzialanie wielu lekow uszkadzajacych DNA. Topoizomeraza tworzy kompleksy molekularne z bialkami...
-
Synthesis of analogues of anthraquinones linked to tuftsin or retro-tuftsin residues as potential topoisomerase inhibitors
PublikacjaZsyntetyzowano 10 nowych analogów antrachinonów z pochodnymi tuftsyny i retro-tuftsyny jako potencjalne inhibitory topoizomerazy. Substratem wyjściowym były zsyntetyzowane 1,4-, 1,5- i 1,8-bis(tosyloksy)-9,10-antrachinony oraz odpowiednio chronione pochodne tuftsyny i retro-tuftsyny, które otrzymano metodą mieszanych bezwodników z zastosowaniem chloromrówczanu izobutylu i NMM. Reakcje prowadzone były w acetonitrylu pod azotem w...
-
Isoform-specific inhibition of DNA topoisomerase II as the mechanism of action of novel anticancer agent C-1305
Publikacja -
Down-regulation of DNA topoisomerase IIalpha leads to prolonged cell cycle transit in G2 and early M phases and increased survival to microtubule-interacting agents
PublikacjaInhibitory polimeryzacji mikrotubul wykazują preferencyjną toksyczność wobec komórek mitotycznych. W ramach tego projektu badaliśmy czy oporność komórek ludzkich białaczek na inhibitor mikrotubul, winkrystynę, prowadzi do zmian w regulacji progresji cyklu komórkowego. Nasze wyniki wskazują, że oporności na winkrystynę towarzyszą zmiany w długości fazy G2 i M w nieobecności i obecności inhibitora wrzeciona mitotycznego, nokodazolu....
-
Perturbation of cellular functions by topoisomerase II inhibitors: all roads lead to cell death?
PublikacjaPraca przeglądowa opisuje jakie funkcje mogą ulec zahamowaniu/zmianie pod wpływem działania inhibitorów topoizomerazy typu II w komórkach nowotworowych. W szczególności dyskutujemy jakie zmiany w szlakach sygnalizacji wewnątrzkomórkowej mogą prowadzić do zahamowania wzrostu oraz indukcji różnych rodzajów śmierci komórkowej i czy rodzaj śmierci komórkowej może decydować o skuteczności leków przeciwnowotoworowych, które hamują aktywność...
-
Do not die, become senescent: a new type of cellular resistance induced by topoisomerase II inhibitors in tumor cells with functional p53
PublikacjaJednym z efektów wywoływanych przez związki przeciwnowotworowe w komórkach nowotworowych jest trwałe zahamowanie wzrostu, związane z pojawieniem się markerów procesu starzenia komórkowego. Proponuje się, że może to być nowy sposób na zahamowanie postępu choroby nowotworowej. W naszych badaniach wykazujemy, że zahamowanie wzrostu indukowane przez związki z grupy inhibitorów topoizomerazy II w komórkach raka płuc A549 jest związane...
-
Influence of G2 arrest on the cytotoxicity of DNA topoisomerase inhibitorstoward human carcinoma cells with different p53 status
PublikacjaRola bloku G2 w efekcie cytotoksycznym inhibitorów DNA topoizomeraz w stosunku do ludzkich komórek rakowych różniących się funkcjonalnością białka p53.
-
Induction of unique structural changes in guanine-rich DNA regions by the triazoloacridone C-1305, a topoisomerase II inhibitor with antitumor activities.
PublikacjaCelem pracy było scharakteryzowanie odziaływania związku C-1305 z DNA w porównaniu do innych inhibitorów topoizomerazy II. Badania pokazują, że C-1305 odziaływuje preferencyjnie z parami CG, interkaluje do DNA i zaburza sąsiednie otoczenie w bardzo charakterystyczny sposób, który nie został zaobserwowany u pozostałych 22 badanych związków.
-
Increased susceptibility of PARP-1 KO cells to antitumor triazoloacridone C-1305 is associated with permanent G2 cell cycle arrest.
PublikacjaTriazoloakrydon C-1305 jest nowym inhibitorem topoizomerazy II wykazującym wysoką aktywność przeciwnowotworową. W tej pracy badaliśmy działanie cytotoksyczne pochodnej C-1305 i jej analogu strukturalnego C-1533 wobec komórek fibroblastów mysich i dwóch mutantów, w których uszkodzono gen PARP-1. Jak wykazaliśmy, komórki z uszkodzonym genem PARP-1 są nadwrażliwe na działanie związku C-1305 w porównaniu z komórkami PARP-1 +/+ podczas...
-
Genetic inactivation and chemical inhibition of PARP-1 lead to increased cytotoxicity to antitumor triazoloacridone C-1305
PublikacjaOkreśliliśmy aktywność cytotoksyczną związku C-1305 wobec komórek z obniżoną aktywnością PARP-1 w wyniku działania inhibitora tego enzymu związku NU1025. Dane wskazują, że w zależności od rodzaju inhibitora topoizomerazy II obniżenie aktywności PARP-1 przez związek NU1025 prowadzi do zwiększenia bądź obniżenia cytotoksyczności tych leków. Działanie NU1025 prowadzi również do re-aktywacji szlaku p53 w komórkach HeLa, czego jak dotąd...
-
Interactions of antitumor triazoloacridinones with DNA
PublikacjaW niniejszej pracy zbadano oddziaływanie sześciu wybranych pochodnych triazoloakrydonu z DNA. Analiza wiskozymetryczna pokazała, że związki te interkalują do DNA. Jednocześnie dalsze badania wykazały, że proces interkalacji nie jest istotny aktywności cytotoksycznej tej grupy związków. Badania z wykorzystaniem fibroblastów dowiodły, że jedna z pochodnych triazoloakrydonu, związek C-1305, po uprzedniej metabolicznej aktywacji indukuje...
-
The influence of G2 arrest abrogation on the long-term cytotoxicity of different genotoxic lesions
PublikacjaJak się uważa, zdolność komórek nowotworowych z uszkodzeniami DNA do zatrzymywania progresji w cyklu komórkowym w fazie G2 wydłuża czas na reperację tych uszkodzeń i zwiększa zdolność do przeżycia tych komórek. W pracy badaliśmy wpływ skrócenia bloku w fazie G2 w komórkach dwóch typów białaczek, poddanych działaniu związków przeciwnowotworowych indukujących różne typy uszkodzeń DNA, na efekt cytotoksyczny tych związków. Zwiększenie...
-
Triazoloacridone C-1305 abrogates the restriction checkpoint in cells lacking functional p53 and promotes their accumulation in the G2/M phase of the cell cycle
PublikacjaTriazoloakrydon C-1305, nowy inhibitor topoizomerazy II, wykazuje wysoką aktywość cytotoksyczną wobec komórek wielu typów nowotworów. Komórki mysie pozbawione genu PARP-1 wykazywały nadwrażliwość na działanie tego związku. W pracy testowaliśmy działanie związku wobec dwóch różnych komóek nowotworowych różniących się statusem p53: komórkami białaczki myelocytarnej HL-60 i raka sutka MCF-7. Wykazaliśmy, że inkubacja ze związkiem...
-
TopFUNG Drożdżowa topoizomeraza DNA II jako modelowy cel molekularny dla nowych związków przeciwgrzybowych
ProjektyProjekt realizowany w Katedra Technologii Leków i Biochemii zgodnie z porozumieniem UMO-2022/45/B/NZ6/01149 z dnia 2023-07-03
-
TopFung Drożdżowa topoizomeraza DNA II jako modelowy cel molekularny dla nowych związków przeciwgrzybowych
ProjektyProjekt realizowany w Politechnika Gdańska zgodnie z porozumieniem UMO-2022/45/B/NZ6/01149 z dnia 2023-07-03
-
Badanie i porównanie zdolności wybranych leków i związków przeciwnowotworowych do międzyłańcuchowego sieciowania DNA mitochondrialnego i jądrowego w komórkach nowotworowych
PublikacjaCelem pracy było zbadanie zdolności przeciwnowotworowych związków do indukowania międzyłańcuchowych wiązań sieciujących DNA mitochondrialne w ludzkich komórkach nowotworowych oraz porównanie ze zdolnością do sieciowania DNA jądrowego. Pochodna 4-metylo-1-nitroakrydyny C-1748, Ledakrin i mitomycyna C wykazują zdolność do sieciowania mtDNA i jDNA w komórkach raka okrężnicy HCT-8 w sposób zależny od dawki; C-1748 w komórkach raka...
-
Konstrukcja nowych układów do diagnostyki molekularnej zakażeń o etiologii Candida spp.
PublikacjaDrożdżaki z rodzaju Candida należą do jednych z najczęściej izolowanych czynników etiologicznych zakażeń krwi. Szybka i bezbłędna identyfikacja gatunkowa pozwala na wdrożenie odpowiedniego leczenia i zwiększa szansę na powodzenie terapii. Celem badań była konstrukcja nowych układów wykorzystujących narzędzia diagnostyki molekularnej do specyficznej identyfikacji gatunkowej i rodzajowej drożdżaków Candida. Poszukiwano również nowych...
-
ARGENTUM Pochodne akrydyny i akrydonu o aktywności inhibicyjnej wobec grzybowej topoizomerazy DNA jako potencjalne leki przeciwgrzybowe
ProjektyProjekt realizowany w Katedra Technologii Leków i Biochemii zgodnie z porozumieniem DEC-24/2020/IDUB/I.3.3 z dnia 2020-11-17